Mongstad, Norway

[۱۱۹]

Quebec City, Canada

[۹۴]

Borneo, Indonesia

[۱۲۰]

Lincolnshire, England

[۹۵]

Oulu, Finland

[۱۲۱]

Santos, Brazil

[۹۶]

Helsinki, Finland

[۱۲۲]

Aluminum Foundry, U.K.

[۹۷]

Tianjin, China

[۱۲۳]

Hampshire, U.K

[۹۸]

Charlottesville, Virginia

[۱۲۴]

Rivera, France

[۹۹]

(شکل ۲-۷) هیستوگرام تراز انرژی در واحد سطح برای پروژه­ های تراکم دینامیکی جدول (۲-۴)

برای اولین کوبش وزنه­های با سطح مقطع دایره­ای مناسبتر است به دلیل اینکه با ایجاد حفره دایره­ای شکل اتلاف انرژی کمتری را باعث می­شوند و وزنه­های چهارگوش بیشتر برای مراحل پایانی و صاف کردن سطح استفاده می­ شود. برای کوبش در زیر آب از وزنه­های سوراخ دار استفاده می­ شود [۵].
وزنه و ارتفاع سقوط به هم وابسته هستند. شکل (۲-۸) رابطه بین ارتفاع سقوط و وزن وزنه­ها را در پروژه­ های مختلف ذکر شده در جدول (۲-۴) نشان می­دهد. بنابراین روشن است که جهت اعمال شدت انرژی بیشتر ارتفاع و وزن وزنه هر دو افزایش می­یاید لذا برای رسیدن به حداکثر تراکم باید از جرثقیلی که توانایی بالا بردن وزنه تا بیشترین ارتفاع را داشته باشد استفاده شود. برای مثال منارد در سال ۱۹۷۵ جرثقیل سه پایه­ای را برای بالا بردن وزنه ۱۷۰ تنی تا ارتفاع ۴۰ متر طراحی کرد [۱۶].
عمق و درجه بهسازی با انجام آزمایشهای صحرایی قبل و بعد از تراکم دینامیکی می­گردد. مهمترین آزمایشهای برجا در پروژه­ های ذکر شده درجدول (۲-۴) آزمایش نفوذ استاندارد، نفوذ مخروط و پرسیومتری بوده است.
(شکل ۲-۸) ارتباط بین وزنه و ارتفاع سقوط برای پروژه­ های ارائه شده در جدول (۲-۴)
شکل (۲-۹) جرثقیل سه پایه طراحی شده بوسیله منارد که توانایی بالا بردن وزنه ۱۷۰تنی تا ارتفاع ۴۰ متر را دارد.
۲-۷ نشست بوجود آمده در اثر کوبش
تراکم دینامیکی باعث ایجاد نشست در سطح زمین می­ شود. در مصالح غیر اشباع بالای تراز آب زیرزمینی این نشست سریعاً بوقوع می­پیوندد در حالیکه در مصالح زیر تراز آب زیرزمینی این نشست به کندی رخ می­دهد چون در حالت دوم نشست تابعی از زمان زایل شدن فشار آب منفذی است. با توجه به اینکه انرژی اعمال شده در نقاط مشخص از شبکه صورت می­گیرد، لذا بیشترین نشست در حفرات ایجاد شده بدلیل سقوط آزاد وزنه و برخورد آن با زمین است. در شکل (۲-۹) عمق حفرات ایجاد شده در مقابل تعداد سقوط آزاد وزنه برای بعضی پروژه­ های ذکر شده در جدول (۲-۴) ارائه شده است [۵]. اگر عمق حفرات ایجاد شده با ریشه دوم انرژی سقوط بدون بعد شود، داده ­ها در یک محدوده باریکی قرار می­گیرند که در شکل (۲-۱۰) نشان داده شده است.
شکل (۲-۱۰) عمق حفرات ایجاد شده در برابر سقوط وزنه برای تعدادی از پروژه های جدول (۲-۴)
شکل (۲-۱۱) نسبت عمق حفرات به ریشه دوم انرژی سقوط در مقابل تعداد سقوط وزنه
در شکل (۲-۱۲) نشست ایجاد شده برای بعضی از پروژه­ های ذکر شده در جدول (۲-۵) با توجه به جنس مصالح ارائه شده است [۵]. در این شکل محور افقی شدت انرژی و محور قائم نشست ایجاد شده را نشان می­دهد. با افزایش شدت انرژی نشست ایجاد شده افزایش می­یابد ولی از حد معینی بیشتر نمی­ شود.