بر اساس استراتژی سوم بعد از اتصال منبع تولید پراکنده اگر دو محدودکننده جریان خطا متداول (دوجهته) در دو فیدری که دو شبکه را به هم وصل کرده‌اند نصب کنیم هماهنگی حفاظتی بین رله‌های شماره ۲ و شماره۳ ، همچنین رله‌های شماره ۹ و۱۰ به محدود مجازشان بازگشت پیدا کرده است. مقدارCTI آنها به ترتیب برابر ۰.۲۲ و ۰.۳۰۲ ثانیه می‌باشد. جدول شماره ۴-۴ این نتایج را نشان می‌دهد. اما در این استراتژی در صورتی که خطا در(میکروگرید) باس ۳ و باس ۵ رخ دهد هماهنگی بین رله‌های اولیه و پشتیان آنها از محدود مجاز خارج می‌شوند که به ترتیب برابر ۰.۲۵۱- و ۰.۸۳۶ است.
در استراتژی چهارم یک محدود کننده جریان خطا دو جهته در فیدر شماره ۱ و یک محدودکننده جریان خطا تک جهته در فیدر شماره ۲ نصب می‌کنیم ویا حالت برعکس. در این حالت همانند استراتژی سوم هماهنگی بین رله‌هایی که CTI آنها از محدوده مجازشان خارج شده به محدود مجازشان برمی‌گردد. اما در صورت رخ دادن خطا در میکروگرید هماهنگی حفاظتی بین رله‌ها برهم می‌خورد و CTI آنها را محدود مجازشان خارج می‌شوند جدول شماره ۴-۵ زمان عملکرد رله‌ها، CTI و جریان خطا در صورت رخ دادن خطا درحالتی که یک محدود کننده جریان خطا دو جهته در فیدر شماره ۱ و یک محدودکننده جریان خطا تک جهته در فیدر شماره ۲ نصب می‌کنیم را نشان می دهد. جدول شماره ۴-۶ همانند جدول شماره ۴-۵ است با این تفاوت که محل نصب محدود کننده جریان خطا تک جهته با محدود کننده جریان خطا دو جهته عوض شده است.
بر اساس نتایج بدست آمده از جداول شماره ۴-۲ الی ۴-۶ ضعف استراتژی ۳ و۴، در صورتی که خطا در پایین‌دست رخ دهد آشکار می‌شود در نتیجه اگر دو محدودکننده جریان خطا تک‌جهته در دو فیدر وصل کننده دو شبکه نصب شود هماهنگی حفاظتی بین تمام رله‌های موجود در شبکه در صورتی که خطا در بالادست و پایین دست رخ دهد، برقرار می‌شود. در نتیجه کیفیت توان در میکروگرید در صورتی که خطا در پایین‌دست و بالادست رخ دهد بهبود می‌یابد. جدول ۴-۷ این نتایج را نمایش می‌دهد.
جدول ‏۴‑۲: نتایج محاسبه شده برای هماهنگی بین رله‌ها اضافه جریان قبل از اتصال DG₃