جدول(۲-۵) نشان می‌دهد استان های آذربایجان شرقی، تهران، خراسان، خوزستان، سیستان و بلوچستان، فارس و هرمزگان، از بازده ثابت نسبت به مقیاس برخوردار هستند و سایر استانها بازده صعودی نسبت به مقیاس را کسب کرده اند.
استان‌های آذربایجان شرقی، تهران، خراسان، خوزستان، سیستان و بلوچستان و فارس کارا می‌باشند. همچنین میانگین کارایی مقیاس ۰.۶۱۷ و میانگین کارایی مدیریت۰.۹۵۲ می‌باشد، که نشان می‌دهد هم به لحاظ مقیاس و هم مدیریت، فرصت هایی جهت رسیدن به جایگاه مطلوب وجود دارد.
مقایسه دو مدل فوق نشان می‌دهد که میزان بارندگی مؤثر نبوده است و اثرگذاری بارندگی در تولیدات محصولات دیم قابل ملاحظه می‌باشد.
با لحاظ نمودن عامل بارندگی، کارایی فنی بیشتری کسب می‌شود، به‌عبارت دیگر می‌توان گفت با لحاظ کردن بارندگی صرف‌نظر از سیاستگذاری‌ها و مدیریت در بخش کشاورزی، شاهد افزایش کارایی فنی هستیم، که این امر نقش مهم بارندگی را به‌عنوان عامل تاثیرگذار نشان می‌دهد.
ـ اندازه‌گیری تغییرات بهره‌وری کل:
حال با بهره گرفتن از روش مالم کوئیست به بررسی داده‌ها در ۳ حالت زیر می‌پردازیم:
الف) مدل۱ :که در این مدل داده ها عبارتند از: زمین، نیروی کارو ماشین آلات در هر استان می‌باشد. و میزان عملکرد محصول به عنوان ستانده می‌باشد.
ب) مدل۲ :که در این مدل داده ها عبارتند از: زمین، نیروی کار، ماشین آلات و میزان بارندگی در هر استان می‌باشد. و میزان عملکرد محصول به عنوان ستانده می‌باشد.
ج)مدل۳: که در این مدل داده ها عبارتند از: زمین، نیروی کار، ماشین آلات و آب مصرفی در هر استان می‌باشد. و میزان عملکرد محصول به عنوان ستانده می‌باشد.
تمام شاخص‌های محاسبه شده نسبت به سال قبل بوده از این رو از سال ۱۳۸۲-۱۳۸۱ شروع شده است که پنج عامل زیر برای هر استان اندازه‌گیری شده است.
تغییرات کارائی فنی کل
تغییرات تکنولوژیکی
تغییرات کارائی مدیریت
تغییرات کارائی مقیاس
تغییرات بهره‌وری کل عوامل تولید(TFP)
جدول (۳-۵): شاخص مالم کوئیست (سال ۱۳۸۲)
تغییرات بهره‌وری کل عوامل تولید
تغییرات کارائی مقیاس
تغییرات کارائی مدیریتی
تغییرات تکنولوژیکی
تغییرات کارائی فنی کل
استانها
۰.۶۳۸
۱.۰۰۵
۰.۶۸۵
۰.۹۲۸
۰.۶۸۸
آذربایجان شرقی
۱.۱۷۲
۱.۲۲۳
۰.۹۵۸
۱.۰۰۱
۱.۱۷۱
آذربایجان غربی
۲.۸۰۵
۱.۵۹۳
۱.۰۰۰
۱.۷۶۱
۱.۵۹۳
