۲
اهمیت کم تا متوسط
۳
اهمیت متوسط
۴
اهمیت متوسط تا زیاد
۵
اهمیت زیاد
۶
اهمیت زیاد تا خیلی زیاد
۷
اهمیت خیلی زیاد
۸
اهمیت خیلی زیاد تا شدید
ب: وزن دادن به جایگزینها آلترناتیوها
بعد از وزن دادن به سنجههای تصمیم گیری، نوبت به وزن دادن به جایگزینها فرا میرسد وزن دادن به جایگزینها یعنی میزان اولویت هر یک از سایتها با توجه به هر یک از شاخص های چهارگانه است. بدین منظور، ابتدا باید ماتریس داوری هر یک از موقعیتها سایتها با توجه به سنجه اول و سپس ماتریس داوری وزن هر یک از سایتها با توجه به سنجه دوم ساخته شود و همین طور ادامه یابد تا به تعداد سنجهها ماتریس داوری سایتها را داشته باشیم. این مرحله با مرحله اول دو تفاوت عمده دارد: یکی این که در مرحله دوم جایگزینهای مختلف با توجه به یک سنجه مورد مقایسه قرار میگیرند، در حالی که در مرحله اول سنجههای مختلف با توجه به “هدف کلی” با هم مقایسه میشوند و دیگر این که در سلسله مراتب سه سطحی k سنجه تصمیم گیری فقط یک ماتریس داوری k×k داریم، در صورتی که وزندهی جایگزینها، برای هر سنجه احتیاج به یک ماتریس داوری خواهیم داشت. باید توجه داشت که “مقایسههای جفتی” تحلیلگر با در نظر گرفتن داده های مربوط به جایگزینهای تصمیم گیری صورت میگیرد.
ج: به دست آوردن وزنهای مرکب انتخاب بهترین گزینه
هم چنان که اطلاعات و جداول تهیه شده در مرحله دوم نشان میدهد، اهمیت سایتها از جهت شاخص ها با هم دیگر فرق می کند، حال این سوال پیش می آید که این تناقض را چگونه میتوان حل کرد؟ مرحله سوم، تصمیم گیری و در واقع راه حلی برای رفع این تناقض است. در این مرحله از مجموعه محاسباتی استفاده می شود که به نام اصل ترکیب سلسله مراتبی ساعتی معروف است. نتیجه این محاسبات یک بردار اولویت به دست میدهد که تمام داوریهای کلیه سطوح سلسله مراتب را در بر دارد.
د: محاسبه میزان سازگاری
اهمیت AHP، علاوه بر ترکیب سطوح مختلف سلسله مراتب تصمیم و در نظر گرفتن عوامل متعدد، در محاسبه نرخ سازگاری C.R است. نرخ سازگاری مکانیزمی است که سازگاری مقایسات را مشخص می کند. این مکانیزم نشان میدهد که تا چه اندازه میتوان به اولویتهای حاصل از اعضاء گروه و یا اولویتهای جدول اعتماد کرد. بر طبق تجربه اگر نرخ سازگاری C.R 1/0 یا کمتر باشد، میتوان داوریها را خوب و وزنها را قابل اعتماد دانست، در غیر این صورت تحلیلگر باید به مراحل قبل برگردد و مجددا به بازبینی داوریها بپردازد. برای محاسبه نرخ سازگاری، تحقیقات متعددی صورت گرفته که بهترین روش، استفاده از بردارهای ویژه است. در اینجا به منطق ریاضی این روش اشاره نمی شود[۶۳]، ولی از فرایند آن برای محاسبه میزان سازگاری استفاده شده است. سپس در مرحله اجرای کار به منظور تعیین وزن نسبی پارامترهای اصلی ابتدا برای هر یک از آنها ماتریس میانگین هندسی تشکیل شد وزن نسبی هر یک از آنها محاسبه گردید. اکنون معیارهای تاثیر گذار بر رواناب از ۸ معیار به ترتیب =W1، =W2، بارش متوسط سالانه P = W3، NDVI=W4، شیب =W5، نفوذپذیری خاک=W6، سازند زمین شناسی =W7 و دما =W8 تشکیل شده است و ماتریس آن به شکل زیر میباشد.
۲-۵- مکان یابی عرصه های مناسب برای تولید رواناب با بهره گرفتن از GIS
پس از وزندهی به پارامترها و مشخص شدن تاثیر آنها، از طریق نرمافزار ArcGIS 9.3 و گزینه Raster Calculator و وارد کردن معادله زیر به ArcGIS 9.3 میتوان عرصه های مناسب و نامناسب برای اهداف تحقیق را مشخص کرد که در آن S1، S2، S3 و … ضریب نقشههای مؤثر در ایجاد رواناب میباشد.
رابطه ۲-۲۹ P=W1S1+W2S2+W3S3……+WmSm
۲-۶- مکان یابی عرصه های مناسب برای تولید رواناب با بهره گرفتن از الگوی سطح منبع متغیر
برای تهیه نقشه رواناب خالص و یا مکان یابی عرصه های مناسب بر اساس الگوی سطح منبع متغیر بعد از تهیه نقشه پتانسیل تولید رواناب و نقشه ارتفاع رواناب از طریق نرمافزار ArcGIS 9.3 و گزینه Raster Calculator این دو نقشه را در هم ضرب میکنیم به این ترتیب رواناب خالص تولیدی در منطقه مورد مطالعه بدست می آید.
فصل سوم
نتایج
۳- نتایج تحقیق و بحث در مورد آنها
۳-۱- طبقه بندی اقلیم
جداول ۳-۱ نحوه طبقه بندی اقلیم در روش دومارتن اصلاح شده را نشان می دهند. در این تحقیق برای تعیین نوع اقلیم منطقه به روش دومارتن اصلاح شده از آمار بارش و درجه حرارت سه ایستگاه سینوپتیک اردبیل، مشگینشهر و پارسآباد استفاده شده است که با توجه به اینکه ضرایب خشکی دومارتن اصلاح شده در هر سه ایستگاه بین ۱۰ تا ۲۰ برآورد شده است اقلیم منطقه نیمهخشک تشخیص داده شد.
جدول ۳-۱: ضرایب خشکی دومارتن و نوع اقلیم درچند ایستگاه حوزه آبخیز سمبورچای
پارسآباد
مشگینشهر
اردبیل